17 ve 18 Nisan tarihlerinde, Çekirge Polis Evinde misafir olarak kaldık. Öncelikle buraya emeği olan herkesi tebrik ediyorum. Çok yıldızlı birçok otelden daha konforlu olmakla beraber görevlileri de güler yüzlü ve çok iyi, çok güzel insanlar. Hepsine şükranlarımı sunuyorum.

İki gün hiçbir yere çıkmadan ve çoğunlukla yalnız başıma bir oda da oturmak, belki başkaları için sıkıcı olsa da ben bunu bana sunulmuş çok önemli bir fırsat olarak görmekteyim.

Ünlü film yönetmeni ve yazar Tarkovski’nin şu sözü geldi aklıma; “Kendinizi, kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin.”

Covit vakası, bana göre, insanların yalnız kalıp derin düşünmeleri yani tefekkür etmeleri için bir fırsattır. Covit, yaşamı yavaşlattı! Şuan yeryüzünde insanların çoğunluğu büyük bir korku içerisindeler! Uluslararası ve şehirlerarası trafiğin durduğu gibi insanlar arsında ki eş dost, akraba ziyaretleri de artık sonlandı.

İnsanlar derin düşünmeli, yozlaşan, egoistleşen insanlık kendine çeki düzen vermelidir. Bütün dinlerin ve ahlaki öğütlerin özünde sevgi ve iyilik olmasına rağmen günümüz insanlığı maalesef bu duygulardan her geçen gün uzaklaşmaktalar.

Yalnız kaldığım bu iki gün içerisinde. Odamın penceresinden bol bol fotoğraf ve videolar çektim. Bursa’nın batı yakasında gün batımı sırasında kızıllaşan ufuklarda görsel bir şölen oluşmakta, fotoğraf ve videolarda bu görsel şöleni elimden geldiğince sunmaya çalıştım.

Gün solarken ufuklarda

Akşam iner şehre dağlardan

Yavaş yavaş..

Sonra,

Gece çullandı şehre

Karalara büründü sokakları

Birde ayaz çıktı ki

İnledi şehir derinden derine

Bir it uludu asi asi

Ay savuştu bulutların ardına

Yavru bir kedi titredi  

Ve yağmur yağdı inceden inceye..

Ve geceye bürünmüş Şehri izlerken, yıllar önce yazdığım bir şiiri hatırladım;

Gece bir deniz ben fora yelken

Açıldım enginlerine

Yakamozlar met cezirler

Ve sessizliğin ıslıkları

Çınlıyor beynimde..

Seni yazmak sana yazmak

Esti mi aklıma hep bu hale düşerim

Sigara çay rakı bile içerim

Herkes uyandığında ben sarhoş

Yazamam yazamıyorum

Seninle doluyum

Nereden başlasam

Sözlerin gözlerin

Üzerime geliyor her şeyin

Ne kağıt ne kalem ne kelime

Seni anlatmaya

Sana anlatmaya

Hiç bir şey yetmiyor

Gecelerde yetmiyor gecelerde..