Doktorlar

Uzun ince yaşam yolunda bir sürede olsa yürüyen, güçlüsü-zayıfı, çok yüksek makam sahibi veya çok zengin ya da fakiri, her insanoğlu, mutlaka yaşamında birçok veya birkaç defa Doktora ihtiyaç duyar ve Hekimlerin karşısında deyim yerindeyse ‘cüceleşir!’

Çünkü hastadır, ağrıları, acıları, endişe ve korkuları vardır ve o an tek umudu doktordur. Doktor onu ancak ağrılarından, endişe ve korkularından kurtarabilecek yetenek ve donanımlara sahiptir.

Bazı insanlar derler ki, doktorlar ne kadar şanslı insanlar, oldukça yüksek para kazanabilmekteler! Fakat onlar bilmezler ki doktor olmanın şansla bir alakası yoktur. 

Bir bilge şöyle der; “Şanslı olmanın anlamı kendine iyi bir talih sunmandır, iyi talihin anlamı ise iyi yönelimleri olan bir karaktere, iyi dürtülere sahip olmak ve iyi eylemlerde bulunmaktır.”

Bir insanın, Doktor unvanını alabilmek için ne kadar uzun süre ve ne kadar emek harcadığını bilmeyen veya düşünemeyen cahil kişilerdir bunları söyleyenler.

Tıp Fakülteleri en yüksek puanlarla kazanılabilen eğitim kurumlarıdır. Yeterli eğitimi, donanımı olmayan hiçbir kimse şans eseri tıp fakültesini kazandım diyemez. Tıp eğitimi oldukça uzun bir süreçtir. Diğer fakültelere göre tatil süreleri kısa, eğitimleri de diğerlerine göre oldukça ağırdır ve bir o kadarda maliyetlidir tıp eğitimi.

Gençliklerinin en aktif dönemlerinde, yaşıtları bu döneminin keyfini yaşarken onlar, sınavlar stresiyle ders çalışmak zorundadırlar.

Uzunca ve zorlu bir eğitim sürecinin sonunda diplomalarını alarak mezun olan genç doktorlar bu seferde Tıpta Uzmanlık Sınavı (TUS)’un stresini yaşamaya başlarlar. Çünkü Tıp Fakültesinden pratisyen doktor olarak mezun olmuşlardır. Bir branşta uzman hekim olabilmek için aynen üniversite sınavları heyecanıyla, birçok branştan tercihler yaparak TUS sınavlarına girmek zorundadırlar.

Bu sınavı kazanmakta kolay değildir, hele istediğin tıp fakültesinde istediğin branşı kazanabilmek için TUS’a çok çok iyi hazırlanmış olman gerekir. Varsayalım TUS’uda kazandın. Bu sefer öğrencilik döneminden zor olan asistanlık dönemi başlar ve asgari beş yıl sürer ki, bu dönemin zorluklarını ancak yaşayanlar bilir.