Aslına bakarsanız bu covit musibeti, büyük bir güç tarafından, insanoğlunun yaşamını düzene sokmaya yönelik bir uyarı gibi görünmektedir!

Corona Vakası, artık dünya tarihinde, “covitten önce ve covitten sonra” olarak anılan bir dönüm noktası olmuştur!

İnsanlık, gelişen teknolojinin sağladığı imkanlarla, yaşamış olduğumuz şu dönemde çok hızlı bir yaşam sürmektedir. Covit ise, bu hızlı yaşamı yavaşlatmanın mücadelesini veren görünmez bir güç durumundadır şuan.

Tıp eğitimiyle beraber medikal ve ilaç sektörlerindeki çok büyük gelişmelere rağmen, covit vakasında olduğu gibi birçok hastalıklar karşısında hala çaresizlikler yaşanmaktadır.

Dan Brown’un Cehennem isimli romanında, hayali olmayan araştırmaya dayalı gerçek bir grafiğin açıklaması yer almaktadır. Şöyle diyor; “ilk insandan 1800’lere kadar, dünya nüfusu binlerce yılda ancak bir milyara ulaştı. Ancak 1920’lerde nüfusun iki katına çıkıp iki milyara ulaşması şaşırtıcı bir şekilde sadece yüz yıl aldı. Bundan sonra nüfusun yeniden ikiye katlanıp 1970’lerde dört milyara ulaşması ise sadece elli yıl aldı. Tahmin edebileceğiniz gibi, pek yakında sekiz milyara ulaşacağız. Her gün dünya nüfusuna, çeyrek milyon kişi katılmaktadır.”    

Hızlı nüfus artışı, doğal kaynakların hızla tüketilmesiyle beraber, insanların şehirlerde toplanmalarına sebep olmakta ve milyonlarca insanın bir arada yaşadığı kentlerde de yoğun ve karmaşık bir yaşam akışı oluşturmaktadır. Bunun sonucunda ise, çoğu stresten ve yoğun endişeden kaynaklanan hastalıklar, insanların yaşamlarını zorlaştırmaktadır.

Her neyse bunlar büyük mevzular. Biz günlük yaşamımıza dönelim ve çevremize pozitif bakarak, pozitif enerji oluşturmaya çalışalım.

Dün gece, Hastane Acilinden çektiğimiz birkaç kare fotoğrafla başlayalım söze. Görevini büyük bir başarıyla yerine getiren, Hastanenin güvenlik sigortası diyebileceğimiz, Güvenlik Görevlisi Şeflerinden Recep Bey ve gençliğin verdiği dinamizmle ve özveriyle Acilde hizmetlerin en kaliteli bir şekilde yürümesine büyük katkılar sağlayan Acil Tıp Teknikeri Gökhan Beyi kısa bir mola anında görüntüledik.

Nalan Hanım, zarif bir Hanımefendi, gece saat 23 sularında görünür Acilde ve gülücükler saçarak herkesin kahvaltısını verirken hal ve hatırlarını da sorar. Maalesef kahvaltı menüsü zayıf olsa da Nalan Hanımın güler yüzü ve nazik davranışları, eleştiride bulunmaya engel olmaktadır.

Ve Ünal Bey, yıllarca Hastanenin değişik birimlerinde önemli görevler yapmış. Son iki aydır da, covit savaşının, en ön cephesi olan Acilde başarıyla vatandaşlarımıza hizmet sunmaktadır.

Ve birçok kez fotoğrafını paylaştığım ancak her zaman sinekkaydı tıraşlı görmeye alıştığımız Musa Beyi böyle görünce şaşırdım doğrusu. O sırada mesaide değilmiş. Bir işi için uğramış Hastaneye ve nöbetine geldiğinde her zaman görmeye alıştığımız, sıfır tıraşlı, güler yüzlü ve Umutlu Musa ile karşılaştık.

İki çok değerli arkadaşım; Mehmet Şakir Bey ve Ömer Var Bey. Hastanemizin Nöbetçi Memurlarından Mehmet Şakir Bey, bu zor dönemde oldukça zor olan görevini, yakınmadan başarıyla yapan bir arkadaşımız. Ömer Bey ise, kıyafetiyle, davranışlarıyla görevini tam nizamiyle yapan Güvenlik Görevlisi arkadaşlarımız.

Hastane servislerinin görünmeyen kahramanlarından, Metin, Şerafettin ve Yusuf Beyleri de, askerlik hatırası gibi bir yudumluk hava alma anında fotoğrafladık.

Esin Bey, Acilin en hızlı sekreterlerinden, gülümsemeye çalışsa da maalesef biraz sonra Covit Çadırına gidecek olmanın hüznü düşmüş yüzüne.

Hijyen yönünden titiz davranışlarına özendiğimiz İbrahim Beyin, Hastane bahçesinde bulduğu ilginç taşları inceledik.