“Dünden ders çıkar, bu günü yaşa, yarın için umut besle. Önemli olan şey sorgulamaya hiç bırakmamaktır.”

Söze, Eınsteın’in, önemli bir öğüdüyle başlamak istedim. Hastane aciliyle ilgili defalarca yazılar yazdım. Hastaneler, insan yaşamında en önemli kurumların başında gelmektedir. Yeryüzünde ulaşım imkanı olan her insan mutlaka hastaneye gitmiştir.

Hastane Acilleri ise, hastane çalışma ortamları arasında en riskli yerdir. Çünkü trafik kazası kazazedeleri, zehirlenme vakaları, kesici-delici aletlerle ve ateşli silahlarla yaralananlar, yüksekten düşmeler ve daha akla gelmeyen nice çok acil müdahale gerektiren hastalar, direkt buraya getirilmekte ve ilk müdahaleler burada yapılmaktadır.

Buraya gelen hastalar ve yakınları, oldukça üzgün ve gergin bir vaziyettedirler! Alkol veya uyuşturucu almış hastalarda getirilir ve bunlar, muayene veya müdahale edilirken, çalışanlara olmadık zorluklar çıkarırlar. Bazı hasta yakınlar ise, o kadar gergindirler ki, olmadık sebeplerden olay çıkarır, çalışanlara hakaretler hatta saldırıda bile bulunurlar.

Acilin zorluklarını ve risklerini anlatmakla bitiremeyiz. Ancak bizim Acilimizin profesyonel çalışanları, bütün bu zorlukların ve risklerin altından kalkabilecek özelliklere sahiptirler ve bu zor ortamda büyük sevinçlerle beraber ufak şeylerle de mutlu anlar yaşarlar.

Kırmızı Alanda, kalbi durmuş bir hastayı geri döndürmeyi başaran doktorlar, hemşireler ve diğer çalışanlar, en az hasta yakınları kadar sevinirler.   

Şu covit vakası sebebiyle de acil çalışanları başta olmak üzere bütün hastane çalışanları riski aşmış, büyük bir tehlikeyle her an burun burunadırlar!

Bu kadar sözden sonra bir nöbette, acilin çok ender rastlanılan sakin anlarında çektiğim, çalışma arkadaşlarımızın fotoğraflarını ve fotoğrafların kısacık hikayelerini yazmaya çalışacağım.

İlk fotoğrafımızda Acilimizin, alçakgönüllü, güler yüzlü ve çok başarılı Hekimlerinden, Acil Tıp Uzmanı Dr. Burcu Hocamı, Covit alanına geçmek için hazırlandığı sırada, Acilin görünmeyen kahramanları olan Mürüvvet, Mine ve Hülya Hanımlarla beraber bir kare fotoğraflarını çekebildim.

Ve görünmez kahramanlardan birisi daha, Adem Bey, canla başla çalışan, mesai saatlerinde tamamen işine konsantre olan, özendiğim ve böylesine özverili çalışmasından dolayı tebrik ettiğim bir arkadaşımızdır.     

Hastanede ve özellikle Acilde işleri çok zor olan Güvenlik Görevlisi arkadaşlarımızdan Fatih Beyin fotoğrafını ancak gece yarısı, Acil biraz sakinleştiğinde çekebildik. Fatih Bey, diğer Güvenlik Görevlisi arkadaşlarımız gibi görevini profesyonelce yapmakla beraber yeri geldiğinde görevi olmayan durumlarda da özveriyle ihtiyacı olan vatandaşlarımıza yardımcı olmaktadır. Ben, böyle çalışanlara, görevlerini +1’le tamamlayan “Sıra dışı Çalışanlar” diyorum ve tebrik ediyorum.

Acilde en çok yorulan ve işleri gerçekten çok zor olan Hemşire arkadaşlarımızdan Türker Bey ve Ayser Hanım, en güler yüzlü ve herkesle uyumlu çalışan Sekreterlerimizden Ramazan Bey, Mine ve Hülya Hanımlarla bir kare fotoğraflarını çekebildim.