“Boksör yere düştüğü zaman değil, yerden kalkamadığı zaman maç biter” diye, hoşuma giden bir söz var! Bu cümleye, kişisel gelişime yönelik diye bileceğimiz bazı yazılarımda da genellikle yer vermekteyim ve kendi yaşam felsefemde de bu sözü dikkate almaya çalışmaktayım.

Ortaokul dönemlerinde bir ara boksa ilgi duydum ve bir süre bunun eğitimini de aldım. Bugün de “Eski Boksörler Derneğine” gittim. Aslında derneğin ismi pek içime sinmedi. Çünkü bana göre boksörün eskisi – yenisi olmaz. Eğer bir insan profesyonel olarak boks yapmış ve yaşının ilerlemesi veya herhangi bir sebeple profesyonel bokstan çekilmişse bu şahsiyete eski boksör demek yanlış olur. Çünkü bu insan, eğer bu unvanı almışsa, artık bununla ilgili bir çalışma içerisinde olmasa bile o “boksör” olarak anılmalıdır.

Her neyse konuyu uzatmayayım. Evet, Boksörler derneğinde Dernek Başkanı olmakla beraber, madalyalı Milli boksör olan ve şuanda da Bursa Büyükşehir belediyesi Boks Takımını çalıştıran Vahdettin İşsever Hocamı ziyaret ettim.

Vahdettin Bey, her zamanki gibi güler yüzlü ve oldukça pozitif duygularla karşıladı. Pozitif enerjisi ve samimi davranışlarıyla Vahdettin Bey, karşısındaki insana da pozitif enerjisi yüklemekte ve karşısındakinin kendisine güven duymasını sağlamaktadır.

Bu davranışları karakterinden kaynaklandığı gibi, profesyonel bir antrenör olmasından da kaynaklanmaktadır. Kendisi yurtdışında madalya alarak, Ülkemizin Bayrağını gönderde gururla dalgalandırdığı gibi, yetiştirdiği birçok sporcuları da yurtiçi ve yurtdışı yarışmalarda malalayalar almışlardır.

Üç katlı olan dernek mekanı harika. Alt katında lobi diyebileceğimiz, misafirleri karşılamak için oldukça hoş bir ortamla beraber, mutfak yer almaktadır. En üst katta ise, Irgandı Köprüsü manzaralı bir terası bulunmaktadır.

Vahdettin bey gibi bir arkadaşım-dostum olmasından dolayı gurur duymaktayım.