Şuanda melankolik bir ruh halinde olduğunu biliyorsun!

Bugün, karşılaşıp konuştuğun herkesi, sana karşı olumsuzca davranmakla suçlamaktasın!

Bunlar, daha önce tanıdığın ve sana karşı olumsuz duygu ve düşünceleri olamayacağından emin olduğun hatta daha önceleri birçok konuda sana yardımcı olan, bundan dolayı da minnettar olduğun insanlar!

Bugün yola çıkarken, kendi kendine ne söz verdin?

“Tam bir tevekkül ve teslimiyet halinde olacağım ve bu duyguların vermiş olduğu güvenle, herkese ve her şeye karşı; şefkatli, merhametli ve anlayışlı davranacağım. Yüzümden gülümseme, hiç eksik olmayacak. Her durumda sabırlı ve sakin olacağım. Öfkelenmeyeceğim ve kesinlikle kimseyi kırıp incitmeyeceğim.” 

Peki, ne oldu? Daha ilk görüşmede henüz söze başlar başlamaz, öfkelendin ve karşındakilere kırıcı sözler söyledin!

Sık sık enerjilerden bahsedersin! Pozitif ve negatif enerji! Pozitif enerjinin çok güçlü etkisi olduğuna inanır ve başkalarına da her durumda pozitif düşünmelerini ve pozitif davranışlarda bulunmalarını tavsiye etmektesin!

Ama bugün, söylediğin tam tersi bir enerji saçtığının farkındasın değil mi? Neden peki, söylediğin gibi pozitif olamadın ve söz verdiğin gibi davranışlar sergileyemedin?

Evet, bir söz verdin, verdiğin sözle ilgili de bir sınava tabi tutuldun ve maalesef başarısız oldun!

Dertlerini, kırgınlık ve kızgınlıklarını, ağaçlarla paylaşmak arzusuyla, yağmurlu bir havada Şehrin orta yerindeki büyük bir parka attın kendini!

Yapayalnız ve suçlu hissediyordun ve cezalandırmak için kendini, yağmurun altında yürümeye başladın! Sonra dönüp çevrene bakarak uyandın!

Yüzlerce ağaç ve dallarındaki binlerce yaprak, çevrende ötüşüp duran bir sürü kuş, yemyeşil çimenler ve sayılamayacak kadar çok yağmur damlacıklarıyla, hiçte yalnız olmadığını hatta olamayacağını anladın!

Asırlık ağaçların enerjisi, yağmura rağmen kuşların uçuşmaları ve cıvıltıları, rüzgârla savrulan yapraklar, çimenler, kısacası gördüğün, duyduğun ve hissettiğin “her şey;” her şeye rağmen yaşamanın güzel olduğunu söylemekteydiler!

Ve yeniden, kaldığın yerden döndün yaşama!

Ardından, kırılıp, kızmana, kendini kötü hissetmene ve suçlamana sebep olan ”şey,” birden bire beliriverdi! Öfkelenmene ve kırıcı sözler söylemene, “Egonun” sebep olduğunu fark ettin.

Sonra, pişmanlıkla duyup, üzüldüğün ve kırıldığın yaşanalar da senin kadar olmasa bile muhataplarında suçlu olduklarının bilincine vardın!

Çünkü onların, senin öfkeli halin karşısında birazcık anlayışlı davranmaları, senin sakinleşmene ve kırıcı sözler söylemene engel olabilirdi! Peki, onlar, seni neden anlayışla karşılayıp, sakinleştirmek yerine olumsuz davranışlarda bulunmuşlardı?

Evet, onlarda “Egolarına” yenik düşmüşlerdi!

Yeryüzüne bir baksana; yaşanan bütün sorunların ve olumsuz durumların, bunu birazcık açarsak, savaşların, yoksulluğun, kitlesel yaşanan acıların vb. gibi birçok sorunun sebebi, “egoizm” değil midir?

Bireyler gibi, Devletlerinde Egoistçe tutumlar sergilediklerini ve bu yüzden çok basit konularda bile anlaşamadıklarını görmekteyiz!    

Bu yüzden sende sen de her şeyi takma kafana, bak işine! Gülümse…  

 “Kozmik Dans ve Şeytan Tüylü İrişka” Romanından..

                                                                              İsmail Hakkı Kavurmacı

29 Kasım 2021

Kültür Park/Bursa